ดัชนีดอลลาร์สหรัฐ (DXY) ซึ่งติดตามผลการดำเนินงานของดอลลาร์สหรัฐเมื่อเทียบกับสกุลเงินหลัก 6 สกุล กำลังรักษาผลกำไรเล็กน้อยในวันศุกร์ โดยซื้อขายอยู่ที่ประมาณ 106.50 การฟื้นตัวเล็กน้อยนี้เกิดขึ้นหลังจากข้อมูล PMI เบื้องต้นที่น่าผิดหวัง ซึ่งสัญญาณว่าภาคเศรษฐกิจของสหรัฐฯ ไม่ได้เติบโตเหนือกว่าภูมิภาคยูโรโซนหรือกลุ่มเศรษฐกิจหลักอื่นๆ อย่างมีนัยสำคัญ การพิมพ์ข้อมูลภาคบริการที่อ่อนแอลงส่งผลกระทบต่อความเชื่อมั่นในตลาด แม้ว่าการเติบโตในภาคการผลิตจะช่วยสร้างความสมดุลบางส่วน
ดัชนีดอลลาร์สหรัฐได้ฟื้นตัวขึ้นบ้าง โดยเคลื่อนไหวอยู่ที่ประมาณ 106.50 ขณะที่พยายามที่จะกลับไปยังเส้นค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่อย่างง่าย (SMA) 100 วันที่ 106.60 แม้ว่าการฟื้นตัวเล็กน้อยนี้ แต่ตัวบ่งชี้ทางเทคนิคยังคงอยู่ในแดนขาลง
ทั้งดัชนีความแข็งแกร่งสัมพัทธ์ (RSI) และดัชนีการรวมตัวของค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่ (MACD) แสดงสัญญาณการปรับตัวดีขึ้นเล็กน้อย แต่ยังคงอยู่ในโซนลบ ระดับแนวต้านถัดไปอยู่ใกล้ 107.00 ขณะที่แนวรับอยู่ที่ประมาณ 106.00 การทะลุระดับ 106.00 ลงไปอย่างเด็ดขาดอาจยืนยันแนวโน้มขาลงในระยะสั้น
นโยบายการเงินในสหรัฐฯ ถูกกําหนดโดยธนาคารกลางสหรัฐ (เฟด) เฟดมีข้อบังคับสองประการ: เพื่อให้เกิดเสถียรภาพด้านราคาและส่งเสริมการจ้างงานเต็มรูปแบบ เครื่องมือหลักในการบรรลุเป้าหมายเหล่านี้คือการปรับอัตราดอกเบี้ย เมื่อราคาเพิ่มขึ้นเร็วเกินไปและอัตราเงินเฟ้อสูงกว่าเป้าหมาย 2% ของเฟด พวกเขาก็จะขึ้นอัตราดอกเบี้ย ทําให้ต้นทุนการกู้ยืมทั่วทั้งเศรษฐกิจเพิ่มขึ้น ส่งผลให้ดอลลาร์สหรัฐ (USD) แข็งค่าขึ้น เนื่องจากทําให้สหรัฐฯ เป็นสถานที่ที่น่าสนใจยิ่งขึ้นสําหรับนักลงทุนต่างชาติในการพักเงิน เมื่ออัตราเงินเฟ้อลดลงต่ำกว่า 2% หรืออัตราการว่างงานสูงเกินไปเฟดอาจลดอัตราดอกเบี้ยเพื่อกระตุ้นให้เกิดการกู้ยืม ซึ่งจะกลายเป็นการสร้างแรงกดดันให้กับเงินดอลลาร์
ธนาคารกลางสหรัฐฯ (เฟด) จัดการประชุมนโยบาย 8 ครั้งต่อปี โดยคณะกรรมการกําหนดนโยบายการเงินของธนาคารกลางสหรัฐ (FOMC) จะประเมินภาวะเศรษฐกิจและตัดสินใจเกี่ยวกับนโยบายการเงิน FOMC เข้าร่วมโดยมีเจ้าหน้าที่เฟดสิบสองคน - สมาชิกเจ็ดคนเป็นของคณะกรรมการ ผู้ว่าการประธานธนาคารกลางแห่งนิวยอร์ก และประธานธนาคารกลางระดับภูมิภาคสี่ในสิบเอ็ดคนที่เหลือซึ่งดํารงตําแหน่งหนึ่งปีแบบหมุนเวียนกันไป
ในสถานการณ์ที่รุนแรง ธนาคารกลางสหรัฐฯ อาจใช้นโยบายที่ชื่อว่าการผ่อนคลายเชิงปริมาณ (Quantitative Easing (QE)) QE เป็นกระบวนการที่เฟดเพิ่มการไหลของเงินเครดิตในระบบการเงินที่ติดขัดอย่างมาก เป็นมาตรการนโยบายที่ไม่ได้มาตรฐานที่ใช้ในช่วงวิกฤตหรือเมื่ออัตราเงินเฟ้อต่ำมาก QE เป็นอาวุธทางเลือกของเฟดในช่วงวิกฤตการเงินครั้งใหญ่ในปี 2008 QE เกี่ยวข้องกับการที่เฟดพิมพ์เงินดอลลาร์มากขึ้นและใช้พวกเขาเพื่อซื้อพันธบัตรคุณภาพสูงจากสถาบันการเงิน QE มักจะทำให้ดอลลาร์สหรัฐอ่อนค่าลง
การคุมเข้มเชิงปริมาณ (Quantitative Tightening (QT)) เป็นกระบวนการย้อนกลับของ QE ธนาคารกลางสหรัฐฯ จะหยุดซื้อพันธบัตรจากสถาบันการเงินและไม่นําเงินต้นคืนจากพันธบัตรที่ครบกําหนดเพื่อซื้อพันธบัตรใหม่ โดยปกติจะเป็นข่าวดีต่อมูลค่าของดอลลาร์สหรัฐ