ดัชนีดอลลาร์สหรัฐ (DXY) ซึ่งวัดมูลค่าของดอลลาร์สหรัฐ (USD) เทียบกับตะกร้าสกุลเงินหลัก ปรับตัวขึ้นในตอนแรกหลังจากข้อมูลดัชนีราคาผู้บริโภค (CPI) เดือนมกราคมที่ร้อนแรงเกินคาด แต่จากนั้นก็กลับทิศทาง เงินเฟ้อเกินกว่าที่คาดการณ์ ทำให้นักลงทุนประเมินเส้นทางนโยบายของธนาคารกลางสหรัฐฯ (เฟด) ใหม่ ขณะที่ประธานเฟด เจอโรม พาวเวลล์ ยังคงไม่ให้คำมั่นเกี่ยวกับการปรับลดอัตราดอกเบี้ยในอนาคต อัตราผลตอบแทนพันธบัตรรัฐบาลสหรัฐฯ ปรับตัวสูงขึ้น สนับสนุน DXY ในช่วงเช้าของตลาดลงทุนอเมริกา แต่จากนั้นก็ถอยลงต่ำกว่า 107.90
ดัชนีดอลลาร์สหรัฐพยายามทะลุขึ้นแต่พบแนวต้านที่ 108.50 พยายามยืนเหนือเส้นค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่อย่างง่าย (SMA) 20 วัน ดัชนีความแข็งแกร่งสัมพัทธ์ (RSI) ยังคงต่ำกว่า 50 ส่งสัญญาณโมเมนตัมที่อ่อนแอ ฮิสโตแกรมของดัชนี MACD ยังคงแสดงแรงขาลง
แนวรับแรกอยู่ที่ 108.00 ตามด้วยระดับจิตวิทยาที่สำคัญที่ 107.50 การเคลื่อนไหวที่ยั่งยืนเหนือ 108.50 อาจเปิดทางไปสู่ 109.00 แต่แรงขายยังคงชัดเจน
นโยบายการเงินในสหรัฐฯ ถูกกําหนดโดยธนาคารกลางสหรัฐ (เฟด) เฟดมีข้อบังคับสองประการ: เพื่อให้เกิดเสถียรภาพด้านราคาและส่งเสริมการจ้างงานเต็มรูปแบบ เครื่องมือหลักในการบรรลุเป้าหมายเหล่านี้คือการปรับอัตราดอกเบี้ย เมื่อราคาเพิ่มขึ้นเร็วเกินไปและอัตราเงินเฟ้อสูงกว่าเป้าหมาย 2% ของเฟด พวกเขาก็จะขึ้นอัตราดอกเบี้ย ทําให้ต้นทุนการกู้ยืมทั่วทั้งเศรษฐกิจเพิ่มขึ้น ส่งผลให้ดอลลาร์สหรัฐ (USD) แข็งค่าขึ้น เนื่องจากทําให้สหรัฐฯ เป็นสถานที่ที่น่าสนใจยิ่งขึ้นสําหรับนักลงทุนต่างชาติในการพักเงิน เมื่ออัตราเงินเฟ้อลดลงต่ำกว่า 2% หรืออัตราการว่างงานสูงเกินไปเฟดอาจลดอัตราดอกเบี้ยเพื่อกระตุ้นให้เกิดการกู้ยืม ซึ่งจะกลายเป็นการสร้างแรงกดดันให้กับเงินดอลลาร์
ธนาคารกลางสหรัฐฯ (เฟด) จัดการประชุมนโยบาย 8 ครั้งต่อปี โดยคณะกรรมการกําหนดนโยบายการเงินของธนาคารกลางสหรัฐ (FOMC) จะประเมินภาวะเศรษฐกิจและตัดสินใจเกี่ยวกับนโยบายการเงิน FOMC เข้าร่วมโดยมีเจ้าหน้าที่เฟดสิบสองคน - สมาชิกเจ็ดคนเป็นของคณะกรรมการ ผู้ว่าการประธานธนาคารกลางแห่งนิวยอร์ก และประธานธนาคารกลางระดับภูมิภาคสี่ในสิบเอ็ดคนที่เหลือซึ่งดํารงตําแหน่งหนึ่งปีแบบหมุนเวียนกันไป
ในสถานการณ์ที่รุนแรง ธนาคารกลางสหรัฐฯ อาจใช้นโยบายที่ชื่อว่าการผ่อนคลายเชิงปริมาณ (Quantitative Easing (QE)) QE เป็นกระบวนการที่เฟดเพิ่มการไหลของเงินเครดิตในระบบการเงินที่ติดขัดอย่างมาก เป็นมาตรการนโยบายที่ไม่ได้มาตรฐานที่ใช้ในช่วงวิกฤตหรือเมื่ออัตราเงินเฟ้อต่ำมาก QE เป็นอาวุธทางเลือกของเฟดในช่วงวิกฤตการเงินครั้งใหญ่ในปี 2008 QE เกี่ยวข้องกับการที่เฟดพิมพ์เงินดอลลาร์มากขึ้นและใช้พวกเขาเพื่อซื้อพันธบัตรคุณภาพสูงจากสถาบันการเงิน QE มักจะทำให้ดอลลาร์สหรัฐอ่อนค่าลง
การคุมเข้มเชิงปริมาณ (Quantitative Tightening (QT)) เป็นกระบวนการย้อนกลับของ QE ธนาคารกลางสหรัฐฯ จะหยุดซื้อพันธบัตรจากสถาบันการเงินและไม่นําเงินต้นคืนจากพันธบัตรที่ครบกําหนดเพื่อซื้อพันธบัตรใหม่ โดยปกติจะเป็นข่าวดีต่อมูลค่าของดอลลาร์สหรัฐ