แนวโน้มเศรษฐกิจจีนดูน่าสับสนมากในปี 2568
การคาดการณ์เศรษฐกิจของจีนในปี 2568 เปรียบเสมือนการจ้องมองดูสเปรดชีตที่วุ่นวายซึ่งเต็มไปด้วยความขัดแย้ง ธนาคารโลกได้ เพิ่ม ความคาดหวังต่อการเติบโตของ GDP ของประเทศในปีหน้า โดยเพิ่มขึ้น 0.4 เปอร์เซ็นต์เป็น 4.5%
ฟังดูดีบนกระดาษ แต่เมื่อมองให้ใกล้ขึ้น จะเห็นชัดเจนว่าการมองโลกในแง่ดีแขวนอยู่บนเส้นด้าย คำสัญญาจากปักกิ่งนั้นยิ่งใหญ่ แต่ผลลัพธ์ล่ะ? พวกเขาไม่ได้ดำเนินชีวิตตามกระแสโฆษณาอย่างแน่นอน
สำหรับปี 2024 ธนาคารโลกได้เพิ่ม การคาดการณ์ GDP เป็น 4.9% ซึ่งต่ำกว่าเป้าหมายอย่างเป็นทางการของจีนที่ 5% เพียงเล็กน้อย ก็ไม่เลวเลย เมื่อพิจารณาจากเศรษฐกิจขยายตัว 4.8% ในช่วง 9 เดือนแรกของปี
แต่ปัญหาเบื้องหลัง เช่น อุปสงค์ในประเทศที่อ่อนแอ แรงกดดันจากภาวะเงินฝืด และตลาดอสังหาริมทรัพย์ที่ซบเซา ล้วนเป็นการตรวจสอบความเป็นจริงที่โหดร้าย ทีมเศรษฐกิจของปักกิ่ง นำโดย dent สี จิ้นผิง ได้ประกาศการปฏิรูปและการปรับเปลี่ยนทางการคลัง แต่นักวิจารณ์แย้งว่า ทั้งหมดนี้เป็นเพียงการพูดคุยเท่านั้น แต่ยังไม่เพียงพอ
ความต้องการที่อ่อนแอ สัญญาที่ยิ่งใหญ่ และคำถามที่ใหญ่กว่านั้นอีก
การต่อสู้ทางเศรษฐกิจของจีนมีรากฐานมาจากการล่มสลายของตลาดอสังหาริมทรัพย์ที่กินเวลานานถึง 3 ปี ซึ่งทำลายความมั่งคั่งของครัวเรือน และทำให้อุปสงค์ในประเทศต้องเดินกะโผลกกะเผลก การที่สีจิ้นผิงมุ่งสู่การผลิตและอุตสาหกรรมที่ใช้เทคโนโลยีขั้นสูงไม่ได้ช่วยสร้างแรงบันดาลใจให้เกิดความเชื่อมั่นได้มากนัก
การส่งออกซึ่งเป็นปัจจัยช่วยรักษาความมั่นคงอาจเผชิญกับผลกระทบครั้งใหญ่ในขณะที่โดนัลด์ ทรัมป์ เตรียมเข้ารับตำแหน่งอีกครั้ง การกลับมาของเขาขู่ว่าจะตบ จีน ด้วยภาษีสูงถึง 60% ซึ่งจะทำลายช่องโหว่ทางการค้าทวิภาคีขนาด 570 พันล้านดอลลาร์
ธนาคารโลกเตือนว่ามาตรการกระตุ้นแบบเดิมไม่เพียงพอที่จะดึงจีนออกจากความกลัวนี้ จำเป็นต้องมีการปฏิรูปเชิงลึกในทุกเรื่อง ตั้งแต่การดูแลสุขภาพ การศึกษา ไปจนถึงระบบบำนาญ โอ้ มีระบบลงทะเบียนหูโข่ว ซึ่งเป็นฝันร้ายของระบบราชการที่เป็นอุปสรรคต่อการเคลื่อนย้ายทางเศรษฐกิจมายาวนาน
จากข้อมูลของธนาคารโลก “มาตรการทั่วไปไม่เพียงพอ” ที่จะจุดประกายการเติบโตอีกครั้ง การแปล - ถึงเวลาแล้วที่ปักกิ่งจะหยุดแก้ไขอย่างรวดเร็วและจริงจัง
แล้วก็มีชนชั้นกลาง — หรือสิ่งที่เหลืออยู่ การศึกษาของธนาคารโลกเมื่อเร็วๆ นี้เกี่ยวกับการเคลื่อนย้ายทางเศรษฐกิจระหว่างปี 2010 ถึง 2021 วาดภาพที่น่าสยดสยอง: ผู้คนมากกว่าครึ่งพันล้านคนเสี่ยงที่จะหลุดออกจากชนชั้นกลาง รายงานดังกล่าวให้เครดิตจีนในการช่วยให้ผู้คน 800 ล้านคนหลุดพ้นจากความยากจนในช่วง 40 ปีที่ผ่านมา ซึ่งเป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่
แต่ในปัจจุบัน ประชากร 38.2% ติดอยู่ใน "ชนชั้นกลาง" ที่เปราะบาง และกำลังตกอยู่ในภาวะยากจนอีกครั้ง คนเหล่านี้คือผู้ที่มีรายได้มากกว่า 6.85 ดอลลาร์ต่อวัน (โดยใช้ความเท่าเทียมของอำนาจซื้อในปี 2560) แต่ไม่เพียงพอที่จะรู้สึกปลอดภัย
การพังทลายครั้งนี้น่ากังวล: 17% ของประชากร 1.4 พันล้านคนในจีนยังคงยากจน ในขณะที่ 32.1% ถือเป็น “ชนชั้นกลางที่มั่นคง” นั่นทำให้คนส่วนใหญ่ยังคงไม่มั่นคงทางการเงิน
ภูมิศาสตร์การเมือง: ทรัมป์ ภาษีศุลกากร และความตึงเครียดมากมาย
หากปัญหาภายในประเทศยังไม่เพียงพอ สีจิ้นผิงก็มีพายุทางภูมิรัฐศาสตร์เกิดขึ้น การกลับมาทำเนียบขาวของทรัมป์ถือเป็นสถานการณ์ฝันร้ายที่ปักกิ่งไม่ต้องการ dent สหรัฐฯ แสดงให้เห็นชัดเจนว่าเขาวางแผนที่จะเพิ่มความร้อนแรงให้กับสินค้าจีน และกระชับการควบคุมการส่งออกสำหรับเทคโนโลยีขั้นสูง เช่น เซมิคอนดักเตอร์ AI และคอมพิวเตอร์ควอนตัม
ครั้งล่าสุดที่ทรัมป์ใช้ภาษีศุลกากร เศรษฐกิจของจีนก็อยู่ในสภาพที่ดีขึ้น ขณะนี้ ด้วยหนี้ที่มากเกินไป ภาวะเงินฝืด และปัญหาด้านอสังหาริมทรัพย์ ทำให้ประเทศมีความเสี่ยงมากขึ้น และไม่ใช่แค่สงครามการค้าเท่านั้น เหยี่ยวสหรัฐกำลังผลักดันให้มีจุดยืนที่เข้มงวดยิ่งขึ้นต่อ ไต้หวัน และทะเลจีนใต้ ทำให้เกิดความกังวลว่าจะมีการเผชิญหน้ากันซึ่งอาจเป็นคู่แข่งกับวิกฤตการณ์ขีปนาวุธคิวบา
นอกจากนี้ยังมีประเด็นความสัมพันธ์ระดับภูมิภาคของปักกิ่งด้วย ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา พฤติกรรมก้าวร้าวของจีนในน่านน้ำที่เป็นข้อพิพาทและการบีบบังคับทางเศรษฐกิจได้ผลักดันให้ประเทศเพื่อนบ้านใกล้ชิดกับสหรัฐฯ มากขึ้น
นโยบาย “อเมริกาต้องมาก่อน” ของทรัมป์ ซึ่งรวมถึงการเก็บภาษีกับพันธมิตรในเอเชียตะวันออก อาจเปิดโอกาสให้ปักกิ่งสร้างสะพานบางแห่งขึ้นมาใหม่ แต่นั่นต้องอาศัยการประนีประนอม ซึ่งเป็นสิ่งที่สีไม่ได้แสดงความสนใจมากนัก
รัสเซีย ยูเครน และไวลด์การ์ด: การรีเซ็ตระหว่างสหรัฐฯ และรัสเซีย
สงครามในยูเครนทำให้เกิดความซับซ้อนมากขึ้น ความไม่พอใจของยุโรปต่อการสนับสนุนรัสเซียของปักกิ่งทำให้ความสัมพันธ์ตึงเครียด และการเรียกร้องให้จีนมีบทบาทในการยุติความขัดแย้งก็เพิ่มความซับซ้อนอีกชั้นหนึ่ง
สีติดอยู่ระหว่างก้อนหินและดินแดนที่ยากลำบาก: กดดัน วลาดิมีร์ ปูติน ให้ตัดข้อตกลง และเสี่ยงต่อ "มิตรภาพที่ดีที่สุดที่ไม่มีขีดจำกัด" ของพวกเขา หรือไม่ก็ทำให้ยุโรปแปลกแยกมากขึ้น จากนั้นก็มีสัญลักษณ์แทนที่ไม่มีใครเห็นว่ากำลังมา—ศักยภาพของการสร้างสายสัมพันธ์ระหว่างสหรัฐฯ และรัสเซีย
ความคิดที่ให้ทรัมป์อยู่อย่างอบอุ่นในมอสโคว์นั้นไม่ใช่เรื่องไกลตัว และอาจทำให้เกิดหายนะสำหรับปักกิ่งได้ การเปลี่ยนแปลงดังกล่าวจะทำให้มิตรภาพของสีกับปูตินอ่อนแอลง ขณะเดียวกันก็ทำให้สหรัฐฯ มีทรัพยากรว่างมากขึ้นเพื่อลดการแข่งขันกับจีนเป็นสองเท่า
ได้งาน Web3 ที่จ่ายสูงใน 90 วัน: สุดยอดโรดแมป
บทความแนะนำ
